Wie jong is en vol vragen zit, vindt sinds 2018 antwoorden bij WAT WAT. Maar De Ambrassade maakte al werk van jeugdinformatie nog voor er sprake was van een online platform. Founding mothers Marian en Sofie doen een boekje open over de geschiedenis van WAT WAT.
Marian Michielsen en Sofie Iserbyt werkten 8 jaar lang voor De Ambrassade aan jeugdinformatie. Marian als verantwoordelijke voor jongerengids en WAT WAT: de inhoud, het partnernetwerk en het latere label. Sofie werkte als onderzoeksmedewerker en stond bij WAT WAT in voor de merkbeleving en strategie. Samen doopten ze de toenmalige Jongerengids om tot jongereninformatieplatform WAT WAT. Hoe ging dat in z’n werk?
Marian: Van De Ambrassade was nog geen sprake toen wij de organisatie binnenstapten. We werkten voor het Vlaams Informatiepunt Jeugd, ook wel VIP Jeugd genoemd. In 2013 zijn het VIP Jeugd, de Vlaamse Jeugdraad en steunpunt Jeugd gefusioneerd en samengesmolten tot De Ambrassade, ongeveer zoals je de organisatie nu kent. VIP Jeugd deed eigenlijk ongeveer hetzelfde als wat team jeugdinformatie nu doet met WAT WAT. Al was het misschien nog iets duffer. (lacht)
Sofie: Onze focus lag op papier, op de Jongerengids. Alle kinderen, tieners en jongeren kregen Jongerengids als boekje uitgedeeld op school. Zo probeerde de Vlaamse Overheid iedereen te bereiken met jeugdinformatie.
Marian: Die moeite en middelen werden wel vaak in vraag gesteld. “Leuk, maar... móét dat wel, op zo’n grote schaal? Voor de enkelingen die het écht nodig hebben?” Net voor die enkelingen was het zo belangrijk dat Jongerengids er was.
Sofie: Die papieren strategie heeft lang goed gewerkt, maar de communicatiekanalen veranderden. De website jongerengids.be bestond wel al en won aan belang. Toen De Ambrassade in 2014 te maken kreeg met besparingen, voelde dat ook als het moment om jeugdinfo te herdenken. Het was een heel pijnlijke periode, met veel vertrekken en een groot effect op de middelen. Ik weet nog dat Marian toen zei: “Als we nu niets doen, is het gedaan met Jongerengids en jongereninformatie.”
Marian: Onze eerste beslissing was om vooral op de jongste doelgroep, het vijfde en zesde leerjaar, te blijven inzetten met de papieren Jongerengids. Zo gingen we van drie boekjes voor verschillende leeftijden, naar eentje. De website richtte zich dan vooral op de jongeren: middelbare scholieren.
De slagzin “Versnippering van jeugdinfo tegengaan” gebruikten we toen ook al. Tegelijk voelden we dat we zelf een beetje meededen aan die versnippering: we hadden immers naast de boekjes ook nog papieren thematische folders. Naast jongerengids.be bestond er ook ‘Jeugdinfotheek’: een online databank met alle jeugdinformatieproducten.
Toenmalig minister van Jeugd Sven Gatz, sprak op een bepaald moment de wens uit voor één jeugdinformatieplatform. Toen dachten we: hé, dit zijn wij! Maar misschien waren we nog niet bekend genoeg. (lacht)
Sofie: De Ambrassade had de opdracht om jeugdinformatie te coördineren in Vlaanderen. De opdracht van Gatz was ons op het lijf geschreven. Dus schreven we een voorstel. Zo kregen we de opdracht en centen om een nieuwe schwung te geven aan jeugdinformatie. WAT WAT is eigenlijk een rebranding van jongerengids. We hebben het in een andere verpakking gestoken, meer up-to-date gemaakt.
De inhoud is niet zo hard veranderd, maar de kanalen wel. Die boekjesvorm werkte voor sommige jongeren, die dat bewaarden en ernaar teruggrepen. Maar anderen gooiden het weg zonder een keer te bekijken. Misschien ook omdat er een educatief kantje aanzat. Als je als jongere niet graag naar school gaat, dan vind je een boekje dat je daar krijgt ook niet snel interessant.
Marian: We bereikten op die manier veel jongeren, maar we konden de info niet brengen op het moment dat het nodig was. Met papier kan je praktisch nooit perfect de specifieke vraag beantwoorden die een jongere op dat moment heeft.
Sofie: Daar hebben we met de rebranding naar WAT WAT echt op ingespeeld: vraag en antwoord, online zoeken... Je komt meteen op de pagina met informatie die je op dát moment nodig hebt. Het zit ook in de naam 'WAT WAT': er zit wat aarzeling in, een woord waar je vaak vragen mee begint...
Marian: Die naam zijn we toen trouwens eerst gaan aftoetsen bij jongeren: over alle leeftijdscategorieën kwam dat er als populairste uit. Ook vroegen we naar de mening van jongeren over de visuele stijl. Op de momenten dat er nog iets kon veranderen, trokken we de straat op om hun mening te verzamelen.
Marian: In die 8 jaar is er een grote evolutie geweest in hoe mensen naar jeugdinformatie keken. Voordien stapten we zelf naar mensen en organisaties. Wanneer we hen op hun expertise aanspraken, was er altijd wel enthousiasme om mee te werken. Toen WAT WAT er was, kregen we plots zelf vragen van partners. Dat was ongezien: mensen die spontaan naar ons kwamen.
Sofie: We hadden ons dan ook helemaal anders opgesteld: we wilden iets digitaal, iets dat snel en makkelijk updates kon krijgen. Het idee was om WAT WAT uit te bouwen als een platform en organisaties daar zelf eigenaarschap in te geven, zelf hun content te laten beheren.
Marian: Voor Jongerengids schreven we zelf per leeftijdsgroep een jeugdorganisatie aan om het boekje te vullen. Wat niet per se klopte, want zij hadden niet altijd de expertise voor elk thema. Later zijn we dat dan ook per thema gaan uitbesteden, en dan nog eens per doelgroep. Organisaties kregen daar toen nog een bedrag voor en moesten zelf ook gaan uitzoeken met welke specifieke vragen jongeren zaten.
Sofie: Met WAT WAT draaiden we het idee eigenlijk om: in plaats van een Jongerengids die hun expertise ging publiceren en verspreiden, maakten we een kanaal waar ze zelf aan konden meewerken, dat niemand in hun eentje kon creëren. Heel wat organisaties proberen jongeren te bereiken over hun eigen topic. Maar doe dat maar eens, op grote schaal, naast je andere doelgroepen. WAT WAT kon zich van de start toeleggen op jongerencommunicatie en -bereik, en kan zo een spreekbuisrol opnemen.
Sofie: Wat we WAT WAT nog wensen voor de toekomst? WAT WAT is super bezig. Onlangs kwam het platform als een vraag in Blokken, dat is toch zot!
Marian: En het strafste vond ik nog: die persoon wist het antwoord!
Sofie: Ook het aantal volgers op Instagram: van die bekendheid hadden wij nooit durven dromen toen we De Ambrassade verlieten. Ik ben heel benieuwd naar de manier waarop WAT WAT verder zal evolueren. Zolang het taboedoorbrekende karakter maar nooit verandert.