Medewerkers

An Van Lancker

• Beleidsmedewerker jeugdtoerisme, jeugdlokalen en regulitis

Een ‘rivaliserende’ KSA uit de Vlaamse Ardennen had het sublieme idee onze vlag te stelen tijdens ons kamp. Helaas hadden enkele leiders van ons hen in het dorp zien rijden met bivakmutsen dus wisten we hoe laat het was. We hebben ze liggen opwachten in de struiken en bossen rond ons terrein. Ooooh het gevoel om zo een boom van een kerel te vloeren is ZAAAAALIG (ook al moest ik daarvoor overkop). #mijnjeugdwerkverhaal #ksa

Ariadne Driezen

• Jeugdonderzoeksmedewerker

Chantal Verlinden

• Administratief medewerker

Ik kwam in 1983 in het jeugdwerk terecht. Ik werkte toen voor het socialistisch jeugdverbond, dat veel later steunpunt jeugd werd en dan uitmondde in De Ambrassade. Ik ben zelf nooit vrijwilliger geweest in het jeugdwerk, maar heb mijn job altijd met veel goesting gedaan omdat ik zo mijn steun kan bijdragen aan een betere wereld voor kinderen en jongeren. #mijnjeugdverhaal

Dina Srouji

• Campagnemanager WAT WAT

Dorien Verhavert

• Communicatiemedewerker

Ik was (of ben) een chirogriet in hart en nieren. Ik herinner het me alsof het gisteren was. Een echte pad, in het midden van de nacht, op het hoofd van mijn buur. Terwijl die nietsvermoedend verder sliep op haar luchtmatras. Dat beeld ga ik nooit vergeten. Ik gilde een paar vriendinnen wakker. Door mijn gil zette de pad het op springen en glipte de tent uit. #mijnjeugdwerkverhaal #chiro

Emma Daeleman

• Campagnemanager WAT WAT

Na mijn middelbaar ben ik een jaar op uitwisseling gegaan naar Panama. Het is daar exotischer dan hier en mijn gastmama had een papegaai als huisdier. Die was zo waardevol voor haar dat ze die elke nacht binnen in de douche zette zodat niemand die kon stelen. In het begin kon ik mij 's ochtendsvroeg niet douchen, omdat die papegaai altijd naar mij pikte. Spijtig genoeg is hij niet zoveel later gestorven en heb ik hem samen met mijn Panamese neefjes en nichtjes begraven. Maar eind goed al goed! Mijn gastmama heeft een nieuwe papegaai gekocht en die naar mij vernoemd #mijnjeugdwerkverhaal #AFS

Eva Vereecke

• Directeur

Nationale startdag Chiro 2006, Oostende. Duizenden leiding op het strand zingen het nieuwe jaarthemalied “Geksentriek”. Een grote seaking van de zeemacht komt over het dansende strand gevlogen. Plots daalt uit de helikopter de nieuwe jaarthemafiguur, Jo De Pinguïn, naar beneden. Niemand van ons, het Chiropersoneel, was op de hoogte. Het was een verrassing van de vrijwilligers die de zangstonde in elkaar hadden gestoken. Kippenvel, zotte vrijwilligers, totale megalomanie, apotheose, zalige massasfeer: jeugdwerk quoi. #mijnjeugdwerkverhaal #chiro

Frederik De Clercq

• Coördinator administratie en zakelijk beleid

Traditie: als aspi met de fiets op kamp. Doel die dag: 180 km malen om ’s avonds in Pesche te arriveren. Google maps bestond nog niet: we baseerden ons op briefjes met richtpunten. Na vele kilometers kwamen we een bord tegen met ons einddoel. Ietwat vreemd, want we moesten toch nog wat ijkpunten passeren. Na overleg toch besloten om dat bord te volgen. Iedereen vol enthousiasme bergafwaarts! Tot we uitkwamen aan... een visplaats...Pêche – Pesche: zowel hilariteit als gevloek, want iedereen terug bergop en verder fietsen. Het verdere kamp was subliem! #mijnjeugdwerkverhaal #chiro

Fréderique Loones

• Coördinator jeugdwerkondersteuning en breed jeugdbeleid

We wandelden naar de slager en vroegen in gebrekkig Frans of hij ook een heel varken verkocht. Dat zie je immers nooit liggen in de toonbank. Twee dagen later mochten we dat komen halen. Dat gaf ons twee dagen om een ingenieus spit te bedenken. Dat het een fantastische kampvuurmaaltijd werd, dat hoef ik je niet te vertellen. De verbazing op ieders ogen om een stukje varken te mogen eten, blijft me nog steeds bij. #mijnjeugdwerkverhaal #ksa

Hans Cools

• Beleidsmedewerker jeugd en jeugdinformatie

Als aspirant trok ik met de Chiro Overal uit Temse op buitenlands bivak naar Ierland. Tijdens een lifttocht kregen we een lift van een iets ouder koppel, ze zeiden niets, maar aan elke voordeur maakte de vrouw een kruisteken. Vreemd. We vertrouwden het niet en na veel aandringen bracht de man de wagen tot stilstand, zette het kinderslot aan en draaide zich naar de achterbank. Wat volgde was een verhaal dat het einde van de wereld nabij is. We kregen alle drie een bid prentje mee opdat Jezus ons zou meepakken. We stapten uit en stonden aan de grond genageld en wisten niet of we moesten lachen of blij zijn dat we uit de auto waren. #mijnjeugdwerkverhaal #chiro

Inge Geerardyn

• Coördinator Vlaamse Jeugdraad

Op mijn éérste kamp als leidster zat een kliekje schavuiten in onze pagaddergroep: altijd een grote mond, kattenkwaad en soms de boel echt verstoren, waarop helaas de nodige time-outs volgden. Ik wist zeker dat we in hun ogen gi-gan-tisch vervelende leiders waren! Slechts heel af en toe merkten we hoe aan de grote monden ontzettend kleine hartjes vasthingen. Toen we op het einde van het kamp compleet uitgeput de bengels aan hun ouders overhandigden, viel mijn mond dan ook open toen ze joelden hoe cool het kamp was en wat een toffe leiders we waren. Mijn hart werd dan weer een beetje weker. #mijnjeugdwerkverhaal #ksa

Jan Raymaekers

• Coördinator ad-interim Vlaamse Jeugdraad

“Komaan, we gaan hier voor een topvuur gaan” klonk het nog, maar dan TSJAK… het was gebeurd, daar vloog een stukje van mijn duim. Meteen als een gek naar de fourage gelopen en samen met mijn medefourier de auto ingesprongen op weg naar spoedgevallen, maar dan moesten we plots nog even wachten… Een leidster kwam achter ons aan met een stukje karton: “Een jonggids dacht dat ze een stukje kip gevonden had in het gras, maar het blijkt jouw stukje duim te zijn” Ondertussen hangt de duim terug volledig aan elkaar, maar een bijl laat ik toch liever aan de kant liggen #mijnjeugdwerkverhaal #scouts

Jasmien Schutz

• Medewerker Jeugdwerkondersteuning

Ik kampeerde samen met mijn beste vriendin in een klein tentje bovenop het bouwvallige dak van ons jeugdhuis. We vielen in slaap ondanks de harde trillingen van de muziek. De volgende ochtend slopen we langs de brandladder het dak af en niemand heeft dit ooit opgemerkt! #mijnjeugdwerkverhaal

Jihad Van Puymbroeck

• Communicatie- en participatiemedewerker

Als student sociaal-cultureel werk was ik nogal een vreemde eend in de bijt tussen al die scouts, chiro en andere leiders. Ik heb nooit (of toch niet lang) in een jeugdbeweging gezeten, maar ik heb me tijdens mijn studentenjaren altijd een échte vrijwilliger gevoeld in de sociale sector. Dankzij mijn engagement bij Kif Kif en de Vlaamse jeugdraad heb ik op de barricade kunnen staan voor kwetsbare jongeren waarvan hun stem niet werd gehoord. En die ervaring pak ik nog altijd overal mee.

Jo Van De Walle

• Participatiemedewerker, vrijwilligerscoach Vlaamse Jeugdraad

Ik was 15 jaar, eerste jaar verkenner, het jaar van mijn totemisatie. De eerste keer het vliegtuig op, naar Spanje! We deden een tocht rechtdoor op kompas, ongeacht het terrein. Een glooiend landschap werd plots een heuse afdaling met tal van rotsbeklimmingen. We begonnen nogal onvoorbereid, met slechts enkele touwen in onze grote rugzakken, aan onze tocht. We deden er 5u langer over. Het was al donker! Uitgeput, maar heelhuids stonden we eindelijk beneden. De groep was hechter dan ooit!  #mijnjeugdwerkverhaal #scouts

Jory Maeyaert

• Pers- en communicatiemedewerker

De schoonste tijd van het scoutsjaar was altijd de opbouwweek van de Woeling, ons festivalletje. Als groepsleiding zorgde ik er voor dat alles tot in de puntjes was voorbereid. De dag zelf brak aan, het volk stroomde toe en wij beseften plots dat we één ding compleet vergeten waren. WC-papier voor die 1200 mensen. We renden naar de winkel, kochten daar het rek leeg en hadden, dankzij een lichte overschatting, WC-papier voor de rest van ons scoutsjaar.

Liesa Carton

• Hoofdredacteur watwat.be en ondersteuner partnernetwerk

Op mijn eerste Kazou-kamp als monitor moesten de jongeren een trekrugzak uitkiezen voor de tweedaagse. We legden de (100% identieke) rugzakken in stapeltjes, “per schoenmaat”. We lieten ze ermee heen en weer lopen, springen en over de grond rollen: “Zeker van die 38? Misschien een 37 proberen?” Op de terugweg kreeg één jongere het lastig en droegen de anderen afwisselend haar rugzak. “Oei, gaat dat wel lukken? Die hebben toch allemaal een andere maat?” Het is pas toen dat hun frank viel, toen ook de leiding ook over de grond rolde, van het lachen. 

Liesbet Haghenbeek

• Administratief medewerker

Ik maakte een aantal jaren deel uit van de +16-ploeg van KSJ West. Om de twee jaar gingen we in de zomer op avonturenkamp ‘Klaverweide’ in de Ardennen. Voor één van de edities hadden we het thema ‘Indianen’ gekozen. De leden moesten op een middag zelf voor hun middagmaal zorgen. De koks waren in een vijver levende forellen gaan halen en we hadden die in onze rivier bij de kampweide vrijgelaten. Weliswaar in een ‘zorgvuldig’ door netten afgebakend gebied. En maar jagen met onze stokken met messen aan vastgesjord. Drie vierde van de forellen zijn ontsnapt… #mijnjeugdwerkverhaal #KSJ

Liesbeth Maene

• Beleidsmedewerker jeugdwerk

Eén van mijn meest memorabele scoutskampen was ongetwijfeld het kamp waarop ik mijn totem kreeg. Onze leiding had net een heel uitgebreid spel uitgelegd toen er een windje opzette. Het windje werd al snel een echte storm, het werd pikdonker en het werd zelfs even echt gevaarlijk toen er verschillende slaapzakken en veldbedden gingen vliegen en er zelfs een tent de lucht in ging. Bangelijk hoe daarna onze hele scouts er samen voor zorgde dat iedereen ’s avonds toch terug een droog bed had en zich snel terug kon amuseren! #mijnjeugdwerkverhaal #scouts

Lisa Franken

• Jeugdwerkondersteuner

Lisa De Deken

• Communicatiemedewerker

Het eerste weekend van augustus is het standaard Dworpse feesten in het schoonste dorp vant land: Dworp! De chiroleiding draait daar altijd wat shiften. Enkele jaren geleden stond ook ik achter de tapkraan. Als het feest gedaan was, trok ik te voet naar huis. Door de weikes. Een mooi padje langs de velden, maar 's nachts wel een beetje creepy. Toeval was dat er die avond een nachtspel van een KLJ-groep doorging die wat verder in de Fresnaye verbleef. Ik zat dus in het midden van de nacht, met al wat pintjes in mijn maag, vast in een nachtspel van de KLJ. Met een bang hartje en veel "laat mij met rust, ik ben van de Chiro"'s later, ben ik veilig en wel thuis aangekomen. 

Lore Van Dongen

• Beleidsmedewerker jeugdwerk op kruispunten

Martine Coenen

• Administratief medewerker

Ik geraakte via de afdeling aan het werk bij de Vlaamse Jeugdraad. Ik herinner me vooral het evenement Klets! in Antwerpen, waar de verkiezingen werden gehouden. We moesten dan met enorm veel materiaal de trein in en uit en dat zorgde voor de nodige hilariteiten. #mijnjeugdwerkverhaal

Mohamed Ouaamari

• Freelancer WAT WAT

Vroeger ging ik met een groepje vriendjes van plein tot plein om te voetballen tegen andere kinderen. Deze groep werd steeds groter. Op een bepaald moment begonnen we zelf voetbaltoernooien en uitstappen te organiseren. We legden telkens al ons geld samen en maakten er altijd het beste van, ook al hadden we het niet breed. Later besefte ik dat we een zelforganisatie waren. We deden alles zelf zonder enige hulp van buitenaf. We namen verantwoordelijkheid zonder dat iemand dat ons vroeg. Ik kijk vol trots en tevredenheid terug naar die periode. 

Niels Visser

• Administratief medewerker ICT & huisvesting

Een buitenlands tentenkamp in Catalonië. Op een grasstrip naast een riviertje. Het impro-toilet lag een meter of 5 hoger en 20m verder dan de tentengrond. Ik zit er ’s morgens met de deur open en zie de kampgrond ontwaken: ochtenddamp uit het gras, vogels die hun solocarrière uitbouwen en dichtgeplakte ogen met lijven die strompelend op zoek zijn naar de wasbak. Dit is het leven. Mindfulness, nog voor het een hype werd. #chiro #hudo

Peter Bosschaert

• Beleidsmedewerker ruimte & mobiliteit

Ik miste het leiding geven wel toen ik groepsleider werd van mijn scoutsgroep. Mijn twee beste vrienden vroegen me gelukkig eens mee op kamp met de gidsen (14-16 jaar). Ze hadden  het plan om met de meisjesbende de hele weg van Merelbeke naar Virton te fietsen, 315km lang. Het avontuur van die fietstocht gaven een fantastische start aan dat kamp. Fietsen in de zon en de regen, slapen in het veld en een leuke meisjesgroep die me direct aanvaardden. Het zijn die topmomenten die voor mij het mooie en het straffe van het jeugdwerk typeren. #mijnjeugdwerkverhaal #scouts

Robin De Wachter

• Sociale media en productiemedewerker WAT WAT

De beste beslissing die ik tot nu toe in mijn leven heb gemaakt, is aansluiten bij de chiro op mijn 16e. Ik heb daar vrienden voor het leven gemaakt. Jaarlijks hadden we een standje met drank en versnaperingen op de jaarmarkt. Dit waren voor ons de hoogdagen van het jaar. Tussendoor pluisden we de rommelmarkt uit om grappige attributen te vinden om dan met onze compleet nieuwe outfits ’s avonds op het jeugdhuisfestival ‘Koerrock’ te schitteren. Dat was zo leuk dat ik besloot om aan te sluiten bij het jeugdhuisbestuur om onder andere dit festival mee te organiseren. #mijnjeugdwerkverhaal #chiro #jeugdhuis

Sara De Potter

• Beleidsmedewerker werk

De zomer begon voor mij steevast als ik in het voorjaar de trein nam van Brugge naar Leuven voor de voorbereidingen van een spetterende vakantie als animator bij Koning Kevin. Mijn beste vriendin Lisa en ik keken al uit naar die treinritten vanaf de dag dat de vorige zomervakantie eindigde. Dat we de enige West-Vlamingen waren op het Gele Kasteel in Kessel-Lo vonden we niet erg. #mijnjeugdwerkverhaal

Sarah Latré

• Coördinator WAT WAT

Ik kwam eigenlijk pas vrij laat bij FOS Open Scouting terecht. Om het plezier een beetje te rekken ging ik na 4 jaar in de leiding nog een aantal keer mee als kookploeg. Ik herinner mij een scoutskamp als één en al plezier, zonnestralen en ... een stevige bries. Onze jonge leidingsploeg had een kampterrein gekozen in Noord-Frankrijk, vlakbij Cape Griz Nez. Ik ga nooit vergeten hoe de HUDO bovenaan op een heuvel stond. Als je op het toilet zat en over het zeil piepte zag je het hele kampterrein liggen en keek je uit over de zee. Zá-lig! #mijnjeugdwerkverhaal #FOSopenscouting

Sophie Verbrugghe

• Beleidsmedewerker jeugdwerk

Timmy Boutsen

• Medewerker Jeugdwerkondersteuning

Op een dag stond ik als 17-jarige enthousiaste animator met een groepje kleuters voor een hekje en konden we diep in het bos kijken. Ik vroeg hardop: hé, zien jullie daar ook die kabouters lopen met hun rode puntmutsen? Tot mijn verbazing werd ik meteen tegengesproken door één van de kleuters: “Die dragen wel een blauwe puntmuts hé!” De andere kleuters knikten en zagen ze nu ook lopen, met blauwe, groene en gele puntmutsen aan. Die verwondering waarmee kinderen naar de wereld kunnen kijken, die wil ik zelf nooit verliezen als ik ouder word! #mijnjeugdwerkverhaal

Tina Schuermans

• Medewerker jeugdwerkondersteuning