Waddist is een jongerenapp waarvoor wij de handen ineensloegen met Arteveldehogeschool. Het is een onderzoeks- en participatietool waar jongeren van 12 t.e.m. 30 jaar dagelijks hun mening delen over verscheidene thema’s zoals school, liefde, mentaal welzijn,... Waddist bestaat intussen 2 jaar. Ondanks haar jong bestaan, verzamelde het al heel wat inzichten over apps ontwikkelen met en voor jongeren.
Dit zijn de belangrijkste lessen:
Gebruikers van de app kunnen badges (verschillende kleurtjes) verzamelen als ze vragen beantwoorden. Eens verzameld, kunnen ze die niet meer verliezen. De gamification is volgens jongeren nog basic, maar wel een leuk extraatje.
Gamification is niet nodig om jongeren naar de app te lokken, maar het kan wel helpen om jongeren op de app te houden.
Jongeren treden slechts één keer per dag in interactie met de app. Elke dag om 17u stelt de app jongeren drie nieuwe vragen. Antwoorden ze daarop? Dan krijgen ze de resultaten van de dag ervoor te zien, met enkele tips.
Ze kunnen zelf ook vragen insturen. Zit er een goeie vraag tussen? Dan kan Waddist deze vraag opnemen voor de volgende keer. Dit draagt op z’n beurt ook bij tot de community building.
Echt veel doet de app dus niet. Maar het simpele trekt jongeren aan. Het is voor hen duidelijk wat ze ervan kunnen verwachten. Een app voor een jonge doelgroep werkt dus goed als die een duidelijk overzicht geeft.
Oorspronkelijk wou Waddist jongeren engageren door hun stem te laten horen bij het beleid. Maar dat is niet waarom jongeren de app graag gebruiken. Jongeren willen via Waddist vooral weten wat andere jongeren denken. Dat blijkt toch uit feedbackgesprekken met trouwe Waddist-gebruikers. De app verlegde haar focus om daar beter op in te spelen. Peer-to-peer support is namelijk waarom jongeren Waddist leuk vinden. Ze geven aan dat ze zich door de app minder alleen voelen, en dat werkt geruststellend.
Moet Waddist dan meer interactie mogelijk maken tussen jongeren onderling op de app? Niet noodzakelijk. Onthoud: less is more. En als je interactie wil toelaten, moet je ook voldoende middelen hebben om die te modereren. Je kan jongeren wel leiden naar al bestaande platforms en fora (vb. Awel). De app werkt goed omdat jongeren er anoniem op zijn. Voor community building is de Waddist-app daarom het prioritaire kanaal, niet sociale media.
Jongeren beantwoorden dagelijks vragen op de app, maar wat dan? Het moet duidelijk zijn voor hen wat er met hun input gebeurt. Dat is zeker zo voor jongeren die zich niet gehoord voelen, zoals jongeren uit BSO. Zij willen weten dat hun stem gehoord wordt, en deel uitmaakt van een groter geheel. Dit is dus een must als je die jongeren wil bereiken.
Hoe kan je je jongeren belonen? Hoe kan je iets teruggeven aan hen? Denk hierover na. Bij Waddist is dit bijvoorbeeld een feed inbouwen in de app. Zo kunnen jongeren zien wat de app met de resultaten doet (vb. een video, media artikel).
Wil je je app inclusief maken? Wees hier al van bij de ontwikkelingsfase mee bezig. Betrek inclusiviteit bij je pre-testing. Bijvoorbeeld: Werken de screenreaders in de app voor blinden en slechtzienden? Het is altijd moeilijk om je app nog te veranderen als die al bestaat.