![[anysurfer.logo]](/img/../img/svg/logo.svg "[anysurfer.logo]"){kind=logo}
Op 24 september stond onze koer weer vol jeugdwerkers. Eindelijk mocht het weer, na een corona periode waar we elkaar nauwelijks in het echt ontmoeten. Het werd een uiterst gezellige avond met lekkere veggieburgers, gezonde en minder gezonde drankjes, interessante babbels en dansmoves op de tonen van DJ Juicy. Dit start-van-het-werkjaar-feestje werd afgetrapt door onze directeur Eva Vereecke met deze mooie woorden:
Goeienavond allemaal,
Goeienavond jeugdwerkers, jongeren van de Vlaamse Jeugdraad, beleidsmensen, jeugdinformatiepartners en andere sympathisanten die het jeugdwerk en jeugdbeleid een warm hart toedragen. Namens De Ambrassade, de Vlaamse Jeugdraad en WAT WAT, heel fijn dat jullie met zovelen erbij zijn.
Hoe is ’t met jullie? Hoe is ’t met de collega’s? Hoe is ’t met jullie kinderen en jongeren? Lukt het allemaal nog een beetje? Anderhalf jaar de zotste dingen doen, en nog meer balletjes dan anders in de lucht houden, zonder dat we energie bij elkaar konden tanken. Laat ons eerlijk zijn: voor een jeugdwerker een rampzalige context. Want wat is jeugdwerk? Met groepen aan de slag gaan, groepen boven zichzelf doen uitstijgen en er zelf als jeugdwerker bakken energie uithalen.
Drie weken geleden stonden we op deze koer voor het eerst sinds een jaar met de Ambrassade-ploeg samen voor onze personeelsvergadering. We deden begot kennismakingsspelletjes, want 10 van de ongeveer 30 collega’s zijn tijdens corona gestart. Ik deed een kort geïmproviseerd speechke waarbij ik de nadruk legde op 2 zaken, die ik ook graag aan jullie meegeef bij de start van dit werkjaar:
RUST als in “niet alles moet vandaag gebeuren, we moeten niet alles tegelijk doen, we hebben een beleidsnota voor 4-5 jaar, adem eerst een beetje. Zijt allemaal ns kalm.” Let op, tuurlijk gaan wij allemaal samen veel dingen in beweging blijven zetten met een positieve impact op kinderen, jongeren en hun organisaties. Maar dat kan alleen maar als je dat aankan.
Want
1. onderschat niet hoe we allemaal terug moeten wennen aan de drukte. Heerlijk om hier terug met vele mensen samen te zijn, maar ’t zijn toch wel veel prikkels plots.
En 2. kunnen we als jeugdwerksector misschien het juiste voorbeeld geven door te proberen van het burn-out landschap weg te blijven.
We hebben zoveel troeven als sector: creatieve context, zotte jonge mensen, zalige missiegedreven organisaties, die door het DNA van jeugdwerk gericht zijn op dynamiek en kwaliteitsvolle processen. Als er nu 1 plek is waar we zorgzame werkgevers kunnen zijn, vertrekkende vanuit de talenten van ons mensen, als er nu 1 plek is waar werkbaar werk de norm kan zijn, weg van onnodige procedures en hiërarchieën, zijn wij dat toch? En toch hoor ik van vele leidinggevenden in het jeugdwerk hoe zwaar september is, hoeveel jonge collega’s uitvallen, hoeveel coördinatoren er zelf uitvallen.
Ook onze Ambrassade-ploeg voelt die druk. Ola, denk ik dan, wat is hier aan de hand? De weerslag van corona, de te snel op gang gekomen samenleving, de verhoogde kwetsbaarheid van kinderen en jongeren, de stress rond de beleidsnota’s en de nieuwe enveloppe, de druk om het ene na het andere projectsubsidiedossier in te dienen aan veel te korte deadlines of gewoon te weinig zon deze zomer? We gaan dat niet met een speech opgelost krijgen, maar ik vind het wel belangrijk om het te benadrukken bij de start van dit jaar. Want zonder gedreven energieke mensen lukt het niet. Aan gedrevenheid zal het bij jullie allemaal niet liggen. Maar de energietank moeten we goed bij elkaar vullen. Vanavond bijvoorbeeld.
Alleen met energie kan je een beetje helikopter zijn en voor-, rond en achteruit kijken, pas dan heb je genoeg mentale ruimte om te innoveren en visie te ontwikkelen. Als je de hele tijd gaten probeert te dichten, in een soort crisismodus blijft hangen, verval je in micromanagement, waardoor de gaten alleen maar groter worden. Daar gaan kinderen en jongeren echt niet beter van worden. Bon, ik ben hier de sfeer precies een beetje aan het verpesten. Maar lieve vrienden, treur niet: er is hoop! Er is altijd hoop!
Want “waarom moeilijk doen, als het samen kan.” Ik wil het met jullie niet alleen over het belang van rust hebben, maar ook over de kracht van betrokkenheid. Je staat er niet alleen voor. Als er 1 ding is dat ons kenmerkt is het de betrokkenheid op elkaar en zo graag willen leren van elkaar. Alleen kennen we elkaar niet meer goed. Wie zijn jullie eigenlijk allemaal? Ik ken de helft van de aanwezigen niet meer. Hier zijn jeugdwerkers, mensen van ons departement, mensen van andere sectoren, die elkaar allemaal niet meer kennen. Dus laat ons alsjeblieft vanavond en de komende maanden genoeg tijd nemen om elkaar terug te leren kennen, ga eens lunchen met een collega jeugdwerker van een andere organisatie, ga eens op bezoek bij elkaars werking, loop eens binnen bij het Departement. Inspireer elkaar!
(Wij doen alvast ons best om jullie te inspireren met alle vormingen en collegagroepen die we de komende maanden organiseren, en met ons vers van de pers Ambras Magazine, waar we zo fier op zijn. Neem het zeker mee!) Het samenverhaal is wat ons onderscheidt van andere sectoren. Hoewel we zo fascinerend divers zijn in onze werkingen en organisaties, brengt onze gezamenlijke missie ons altijd samen: kinderen en jongeren centraal zetten en hen ademruimte geven.
We hebben dat ongelooflijk hard bewezen het afgelopen anderhalf jaar. Die ervaring moeten we nu doortrekken. Want waar de uitdagingen rond corona ons samenbrachten, zitten we nu in een hele nieuwe fase: de fase van de centen en verdeling van de koek. Jullie hebben allemaal net te horen gekregen welk subsidiebedrag wordt toegekend. De ene zal daar blijer mee zijn dan de andere. Hoe je het ook draait of keert: de uitdagingen voor kinderen, jongeren en hun organisaties zijn er groter op geworden en er staat forse druk op de koek. De Vlaamse Jeugdraad ijvert niet voor niets voor 7 miljoen extra voor het Vlaamse jeugdwerk. En de financiële naweeën van corona zullen het ons de komende jaren niet gemakkelijker maken. En de Minister heeft het plan opgevat om het komende jaar in speed tempo naar een grondige vernieuwing van 4 jeugddecreten te gaan. Ook dat wordt een grote uitdaging.
Dus bij deze de oproep om ook komend jaar op 1 lijn te blijven en te tonen dat we dat ook kunnen als het over de toekomst van jeugdwerkbeleid gaat. Zorg er mee voor dat we niet uit verband worden gespeeld.
We hebben dankzij onze veerkracht tijdens corona een enorm momentum gecreëerd: men vertrouwt ons, we hebben onze sterktes laten zien. We zijn voor kinderen en jongeren blijven gaan. Dat #jeugdwerkwerkt en veel meer is dan spielerei verkondigden wij al jaren. Dat de bredere samenleving dat ook mee begint uit te dragen, doet deugd en is meer dan ooit terecht:
Dat hebben we samen supersjiek aangetoond. Allemaal vree merci daarvoor! Dat verdient een schoon feestje vanavond. Leer elkaar terug kennen en maak er een straf jaar van.
Feest ze!
Eva Vereecke, directeur De Ambrassade
24/09/2021
